Yerle gök arasi bir çarmihta yasadi. 

Yasar insan... 

Biraz gök, biraz yerdi. 

Göktür ve yerdir insan. 

Biraz bulut kokusu, biraz çamur lekesiydi. 

Çikti ve batti, çikar ve batar insan. 

Ikisinden hangisi oldugunu bildi. 

Bilir insan. 

Kendi içinde bir çatisma ile dogdu. Çatismada içindeki canlardan birini vurdu. 

Vurur insan.

...

Ah insan! Havali bir toprak! Çamurlu yagmur. Zehirli çiçek. Kötülüksever iyi, iyiliksever kötü! Tamamen iyi. Tamamen kötü. Çok kötü, az iyi. Az kötü, çok iyi...Zayif olma gücünü barindiran, güçlü olmanin zafiyetini tasiyan biri iste. 

Sen. Ben.

Adem

Yetkin Düşünce Sayı 27 - Toplumsal Çürüme, Diziler ve Medya

Tuhaf Bir Arayış

Tuhaf Bir Adam

DOĞU VE BATI ARASINDA ADALET